Hashtag eczeem

Af en toe kan een mens beter eens lachen met zijn miserie. Omdat er al genoeg geklaagd wordt.

Recent deed ik zelf ook een poging tot zelfspot. In onze comedyshow De Taalsmid genaamd (een jaarlijkse productie die eind 2016 al aan de 17de editie toe was, gebaseerd op legendarische radio- en tv-programma's als De Rechtvaardige Rechters en Alles kan beter).

In een van de liedjes die ik maakte voor de show, schreef ik wat eczeemfrustraties van mij af. Niet dat het heeft geholpen tegen de uksels, maar ik heb er wel drie avonden lang mensen mee aan het lachen gebracht. En dat geeft op z'n minst een fijn gevoel, alle uksels ten spijt.

Tante Zee

Nu we net een zomertrip naar Normandië hebben geboekt, moest ik plots terugdenken aan de vakanties die onze jeugdjaren kleurden. Een jaarlijks daguitstapje naar De Haan aan Zee niet meegerekend, stonden er eigenlijk geen reizen op onze familiekalender. Omdat we daartoe de middelen niet hadden. Op één jaar na gingen we ook nooit op kamp - niet omdat mijn zus, broer en ik dat niet wilden uit vrees voor heimwee of zo, maar vooral omdat moeder liever zelf als een klokhen over ons bleef waken.

Juli en augustus werden in onze kindertijd dus vooral thuis doorgebracht. De haast eindeloze vrije tijd werd ingevuld met het bewonderen van de parkieten, zebravinken, kanaries en kwartels in vaders volières, of met menig partijtje petanque en badminton op onze pelouze - en altijd weer die vloekende buren omdat er nog maar eens zo'n badmintonpluimpje in hun moestuintje terecht was gekomen (verzuurd burenprotest tegen spelende kinderen is dus geen typisch verschijnsel van de 21ste eeuw, als u dat nog mocht geloven). Bij slecht weer speelden we toneeltje of lasten we wat creatieve knutselmomenten in, die dan steevast uitmondden in een heuse tentoonstelling met bijhorende receptie. Van verveling was nauwelijks sprake, voor zover ik me kan herinneren.

De zee

Toegegeven, ik ben op Valentijn al wel eens thuisgekomen met een bos bloemen - al pleit het in mijn voordeel dat ik dat op andere, doodgewone dagen, ook al deed. En ja, we hebben onszelf rond deze tijd van het jaar al eens op een gezellig etentje getrakteerd. Of op een romantisch ontbijtje. Maar echt grote fans van het opgelegde Saint Amourfeest zijn we niet. Omdat liefdevolle gebaren zich wat ons betreft niet op één dag van het jaar laten concentreren. En omdat we een soort zesde zintuig hebben ontwikkeld voor platte commercie.

Bovendien, waar staat dat eigenlijk geschreven, voor waar en echt verklaard, dat het weldadige gevoel, veroorzaakt door Cupido's pijlen, steevast gematerialiseerd moet worden?

En dus werd het een lied, deze keer. Ik had er al meerdere geschreven. Voor verschillende gelegenheden. Voor verschillende personen. Maar nog nooit eerder voor haar.

Eén dag extra

'k Weet niet echt hoe het met u zit

maar ik kreeg voor nieuwejaar

- zo vertelt toch mijn kalender -

een dag extra tijd, voorwaar

Vier jaar terug kreeg ik dat ook al

zo een bon met tijdskrediet

Op 29 februari

te gebruiken, eerder niet

En nu ben ik dus aan 't stressen

want ik wil een heel strak plan

zodat ik die extra tijd ook

efficiënt invullen kan