Zijn naam staat in grote schoonschriftletters op die rare schoolfoto van het derde studiejaar. Zijn naam op die foto waarop hij – eind jaren veertig – om god-weet-welke reden poseert met scheve voeten. Zijn naam op die foto. Alsof hij die er in sierlijke letters zelf op heeft geschreven. Alleen zijn naam. Marcel.
Daarnaast prijkt wel een grote inktvlek – misschien omdat de letters té schoon geschreven waren, té mooi om waar te zijn. Een vlek dus. Want hij is niet perfect, Marcel. En zijn leven is dat evenmin.
Het leven van Marcel is er niet eentje dat zich laat samenvatten in onberispelijke Instagramfoto's. Het leven van Marcel is niet vlekkeloos verlopen. Het is verre van perfect, maar net daarom ook zo gewoon.
Ja, Marcel sprong af en toe wat kwistig om met het leven. Hij was zo nu en dan wel wat morsig. En dat veroorzaakte vlekken. Op het blazoen. Maar even vaak kreeg Marcel van het leven zelf een veeg uit de pan. En ook dat liet sporen na. Letterlijk. Zichtbaar.
Ik vertel het verhaal van Marcel omdat het stilaan begon te ukselen om het te vertellen. Omdat het het vertellen waard is. Omdat ook in de onvolmaaktheid schoonheid zit. Naast verdriet. En ontroering. Maar toch vooral schoonheid.
Ik vertel het verhaal van Marcel ook omdat ik het op die manier wil bewaren, omdat ik het me zo wil blijven herinneren. Het verhaal van Marcel. Het verhaal van mijn vader.
Tachtig jaar, samengevat in 40 minuten. "Want 't gaat allemaal zo rap, hé, 't leven..."
Amaai, dit is geweldig gewoon!
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi, grappig ontroerend en vooral enorm herkenbaar!
Dikke merci Ingetje!
VerwijderenPrachtig Peter. Mooie beeldende vertelling over je vaders leensloop. Origineel.
VerwijderenMooi. Zalig stukje inzicht in Marcel. En heel mooi gebracht. Schitterende balans in aanpak en geen moment te traag. Echt fijn om kijken. Het enige minpunt in mijn beleving: de soms snelle sprongen van frontaal licht uitgezoomd naar detailzoom in zijzicht. Door de wijzigende kleurbalans voelt dat bij mij wat onfijn aan. Maar dat is uiteraard een detail. Dank je wel voor deze fijne 40 minuten Marcel.
BeantwoordenVerwijderenMerci Chris, altijd tof om te horen dat je mensen (al is het maar 40 minuten lang) hebt kunnen verstrooien.
VerwijderenPrachtig Peter. Herkenbaar - die dans -, de verhalen. Heel ontroerend ook.Echt schoon*
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, doet deugd!
VerwijderenIndrukwekkend! 't Was de moeite waard om eens een weekend (een beetje) stil(ler) te zijn.
BeantwoordenVerwijderenEn als het eens ukselt, dan weten we waar we moeten zijn om gekrabd te worden.
Wim en Sabine, of de geburen
Ook langs deze weg nog eens bedankt voor de mooie woorden (en voor het opgebrachte geduld)! ;-)
VerwijderenWat een geweldig eerbetoon aan je vader! Ik heb genoten van het begin tot het einde. Het is een creatie van jou zoals we het kennen: alles is tot in de puntjes in orde, grappig, hartverwarmend, creatief en vooral heel erg mooi. xx
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor zoveel complimenten. Als je me nu nog kunt laten weten wie je bent, dan kan ik je daar ook persoonlijk voor bedanken. ;-)
VerwijderenWat had ik je hiervoor graag een staande ovatie gegeven, als toeschouwer in een zaal. Heerlijk indrukwekkend! Doe Marcel en Simonne eens mijn groeten, bij gelegenheid.
BeantwoordenVerwijderenDe groeten worden met veel plezier doorgegeven Rudy. En merci voor de ovatie! ;-)
VerwijderenHeel Erg mooi eerbetoon! Supergoed gedaan! Ik krijg er inspiratie door! Ik ben dol op levensverhalen en het eerste deel riep me die vervlogen tijden van kermissen en dansavonden voor de geest. dankjewel om te maken en te delen!
BeantwoordenVerwijderenAltijd fijn om te horen dat dingen die je maakt (wat het ook is) anderen inspireren. Merci Vanessa!
VerwijderenIk val in herhaling: het is inderdaad een mooi en liefdevol eerbetoon aan je vader! En weet je, hij zegt misschien niet veel maar zijn ogen spreken wat mij betreft wel boekdelen als je die laatste foto van jullie beiden ziet. En... het is mij nu ook duidelijk geworden hoeveel van hem er in zijn zoons terug te vinden is. En tenslotte nog even dit: de scène van de drukkerij, waarin je speelt met de korte woorden, is mijn favoriet! Katrien Moens
BeantwoordenVerwijderenDikke dank je wel voor zo veel mooie woorden, Katrien, ze doen eens zoveel deugd omdat ze van een theatermaakster komen! Veel groeten.
Verwijderenje bent dan ook een redacteur van Het Nieuwsblad! :-) Top!
BeantwoordenVerwijderenMerci collega! ;-)
VerwijderenHet is een fantastische prestatie om dit allemaal te acteren zonder tekst bij de hand. Heel afwisselend: een gedicht, een dansje, een verhaaltje, uitbeeldingen en anekdotes.
BeantwoordenVerwijderenDe ukels van Kafka vind ik zeer herkenbaar en goed weer gegeven.
De interactie van andere personen (vbv. broer en zus) mis ik wel zoals in de Taalsmid, dat brengt het geheel nog pittiger.
Etienne Keymolen
Bedankt voor je fijne reactie Etienne!
VerwijderenJe multitalent komt tot volle uiting. Een mooie ode aan je vader, verlucht met de dansjes tussendooe. Knappe afwisseling waarin je de kijker en luisteraar een levend verhaal meegeeft. Wat geeft het indien de camera iets meer op de spiegel zou staan? Kan je dan tango dansen met jezelf? Bedankt dat je deze 40 minuten wou delen met ons! Thomas en Inès
BeantwoordenVerwijderenDikke merci, Thomas en Inès, blij dat jullie ervan genoten hebben!
VerwijderenFantastisch gedaan!! Ik waande mij soms in een film van Pedro Almodóvar of in "the Father" met Anthony Hopkins. Ik hoop op een vervolg "Simonne" en dan misschien nog wat extra aandacht voor de soms holle klank in de woning ;)
BeantwoordenVerwijderenMerci Bert, ik had echter geen Almodovarploeg ter beschikking voor de klank. ;-)
VerwijderenVergeet die 7 voor aardrijkskunde of die 8'en. Ook de vele 9'en en 10'en. Van mij krijg je minstens een 11 op 10!
BeantwoordenVerwijderenIk heb van in het begin tot het einde met een brede lach op mijn gezicht (en soms met een verdrietig fronsje) naar jouw voorstelling gekeken. Wauw!
Die logische herhalingen zijn zo grappig en bieden een serieuze meerwaarde aan deze monoloog.
Ook bij je liedjes hing ik aan jouw lippen (figuurlijk hé Peter!)
Ik heb hier zelfs een poging gedaan om met jou de tango te dansen van achter mijn pc ;-)
Hopelijk kunnen nog heel veel mensen hiervan genieten. Oprecht de moeite waard! Hoedje af!
Bedankt voor zoveel fijne woorden. Als je me nu nog kunt laten weten wie je bent, dan weet ik ook aan wie ik al dat gebloos (door die lofbetuigingen) te danken heb. ;-)
VerwijderenPeter, dit is fantastisch! Helemaal Marcel getekend door helemaal Peter. Bedankt dat je dit wou delen!
BeantwoordenVerwijderenAnnemarie
Bedankt Annemie!
VerwijderenOntroerend mooi & tegelijk grappig:) Goed gevarieerd ook, top!
BeantwoordenVerwijderenMerci voor de complimentjes Saskia!
VerwijderenDag Peter, wij vonden het heel leuk om naar te kijken. Het is vlot door de variatie tussen vertellen, dans en zang. Ook de kinderen vonden het leuk. Groetjes van Tijl, Leen, Nina en Wout
BeantwoordenVerwijderenTof dat jullie het tof vonden, veel groeten!
VerwijderenFantastische prestatie, allemaal zonder iets te moeten aflezen; afwisselend: een gedicht, een dansje, een verhaaltje, een uitbeelding.
BeantwoordenVerwijderenWel mis ik de interactie zoals in de taalsmid, wat het levendiger maakt.
Met de ukels van Kafka heb ik ervaring. Het is goed herkenbaar.
Etienne Keymolen
VerwijderenJe hebt een prachtig, warmhartig eerbetoon gemaakt aan je vader.
BeantwoordenVerwijderenIk ben vooral onder de indruk van de tekst, soms poëtisch, soms met een mechanisch ritme à la Van Ostaijen of repetitief zoals in de kerk. Je switcht van register op de juiste momenten. Echt knap. Ik vond het een plezier om naar te kijken.
Dikke merci Karel!
VerwijderenPrachtig Peter! Wat een talent!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Anniek
Bloos, bloos... ;-)
VerwijderenAPPLAUS. APPLAUS. APPLAUS!! Je hoort het niet, maar het is overweldigend en duurt minuten. IN DE ZAAL STAAN MENSEN RECHT. Je ziet het niet, maar steeds meer rijen volgen. BIS! BIS! weerklinkt vanuit de zaal. Dat kan zeer eenvoudig: start het filmpje opnieuw... en genieten maar van een indrukwekkende vertoning
BeantwoordenVerwijderenZo zalig, Peter! Ik ben een beetje van mijn melk. De combinatie van muziek, tekst en theater werkt perfect en blijft boeien....de eigen taal van Marcel, het liedje van het pietje, de tango als brugje: wondermooi. En wat dat gitaarspelen betreft, dat moeten we ooit een samen doen!
BeantwoordenVerwijderenDikke proficiat, ook aan het technisch team :-)
Prachtig gebracht Peter.Een grappige,ontroerend mooie levensloop van je vader.Tof met muziek ook.Zo leren we zijn jeugjaren ook kennen alsof we erbij waren.Alles in je voorstelling klopt gewoon.Herinner me dat voorval van je rapport nog goed.De tantes vonden het een beetje oneerlijk van hem dat hij zich focuste op dat mindere en zegden hem dat gewoon toen."Ja maar" was zijn antwoord "Ik weet wat hij kan maar met ietsje meer moeite wordt het goed voor zen hogere studies.Gaat niet makkelijk zijn hoor."Had altijd en een doel zijn kinderen de kans geven die hem door de omstandigheden helaas niet gegund waren. En dat is prima gelukt.Is fier.Weet ik zeker.
VerwijderenProficiat met je eerbetoon. Grtjs.Nicole .
Beste Peter,
BeantwoordenVerwijderenVan harte proficiat!
Ik zeg maar één ding: Zodra we weer 't land uit mogen om de dieven te tellen..., nodig ik jou heel graag uit bij me thuis om een voorstelling te komen geven.
Puike prestatie!
Liefs
Elske fieder Elske
Gewoon top, wat jij hier naar voor brengt. Zeer gevoelig herkenbaar.
Ik zag het nu pas, net! Zalig, temeer omdat ik Marcel echter zag dan ik hem altijd bij het zien heb gezien. Als gebuur, bezoeker, Klakson-journalist, organisator van hobby-tentoonstelling, als muzikant,... Bij De Rop'pen zitten schoon volkspersoonlijkheden. Creatieve duizendpoot, de drukkerij komt door die kleine bewegingen tot leven, de mimiek spreekt hele werelden,... en op vele vlakken zie ik gelijkenissen, maar ook enorme tegenpolen bij je (althans mijn beeld). Zalig vader en zoon te zien.
BeantwoordenVerwijderenJe 'poëtisch verteltheater' is zo goed dat ik het meteen twee keer bekeken heb, om ten volle van al je (taal)vondsten, zoals de terugkerende elementen, te kunnen genieten. 'Marcel' geeft ons een blik op je veelzijdigheid, als verteller, zanger, acteur, dichter en... danser. Je vader kwam in deze veertig minuten volledig tot leven, met al zijn kantjes, groot en klein, ook al ken ik hem van haar noch papegaai. Hij mag fier zijn op zijn zoon.
BeantwoordenVerwijderenSabine
Een paar maanden geleden al bekeken en we kwamen er nu nog eens op terug, zo heerlijk dat je dit doet Peter! Wat een prachtig en oprecht eerbetoon... Succes nog!
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
Joachim & Tine (en Kaspar en Ariël)
Dag Peter, gisteren jou beter leren kennen en vandaag jouw blog bekeken. Zo mooi weergegeven. Je voelt de blijdschap en de droevige momenten. Je neemt ons mee op reis. Zo mooi. Dit snakt naar nog.
BeantwoordenVerwijderenVergeten mijn naam te noteren. Ana-Carmen de achterbuur.
VerwijderenEn ik die dacht dat de voorstelling een soort hoorspel was, waar je best rustig voor ging zitten en genieten. De CD Knuffelbeer van jou, Peter, in gedachten. Beetje teveel aan mijn hoofd waardoor het er nog niet van gekomen was, dat rustig zitten en genieten. Want ik wou er de tijd voor nemen. De maanden schoven op. Jammergenoeg.
BeantwoordenVerwijderenToen was daar Peter zijn verjaardag: "Nu gaan we er werk van maken." Van dat rustig zitten, luisteren en genieten. Of toch van dat luisteren en genieten. De smartphone wilde niet mee, dus het werd geen verhaaltje voor het slapen gaan. Op de laptop bleek het toch met beeld en al. "Ah ja, natuurlijk, waarom zou het enkel luisteren zijn?"
Toni en ik waren moe. We zaten in de zetel. Laptop op een tafeltje. “We zullen alvast een stukje kijken…” Van dat wachten op een zeer rustig moment om te luisteren en genieten waren we ondertussen al afgestapt.
We kropen mee in het verhaal van Peter. Dat 'effekes kijken' werd direct de hele voorstelling. Een hele voorstelling gezellig (en rustig!) luisteren, kijken en genieten!! Hadden we veel eerder moeten doen! Super dankjewel, Peter!
Het was boeiend te zien hoe je ook zonder podium en zonder veel tralala zo mooi kon boeien: de afwisselende camerastandpunten, het spelen met taal, een zeer goede tekst, een muziekje tussendoor en een dansje hier en daar. En een acteur die speelt met plezier en overtuiging! Heel fijn dat je dat met ons wou delen! Dankjewel en een dikke proficiat!
Liefs! Greet (& Toni)