In Vlaamse velden kleuren
papavers bloedend rood
staan kruisen stil te treuren
in kleigrond neergepoot
Met honderd bloementuilen
begraven we ‘t verdriet
in diepe modderkuilen
Vergeten doen we niet!
Toch vieren vriend en vijand
in Syrië of Irak
geen feest voor Wapenstilstand
De angst zwaait daar de plak
En massa’s mensen vluchten
voor dreiging en gevaar
maar wij in ‘t Westen zuchten
bij ’t overzicht van ’t jaar…
Bij meer geweld in Gaza
in Oekraïne ook
terwijl in Lampedusa
de zee naar lijken rook
Tot plots, als Voske doodgaat
en nooit meer passie preekt
de wereld dan toch stilstaat
van tranen diep doorweekt
‘De oorlog is voorbij’, zong hij
‘De schapen zijn geteld’
Al zien miljoenen kinderen
geen schapen meer maar bruut geweld
…
Het nieuwe jaar krijgt daarom pas
het label ‘vind ik leuk’
bij minder strijd en apathie…
(en ook bij minder jeuk)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten