zaterdag 9 februari 2013

Hometrainer

Ik heb er een beetje medelijden mee, met onze hometrainer. Hij staat er de jongste maanden nogal eenzaam en 'onbereden' bij.

Wanneer de zon schijnt, er meer droge dan natte dagen zijn en de temperaturen het vriespunt niet benaderen, is hij het gewend genegeerd te worden. In winterse periodes, echter, was hij tot vorig jaar nog een maatje, een eerder verguisde maar desalniettemin druk gesolliciteerde bewegingsstimulator.

Ik mocht hem graag aan de praat houden tijdens het veldrijden op Sporza. Een perfect alibi om tv te kijken op zondagnamiddag: meetrappen met de crossers - al lag mijn gemiddelde snelheid wel een béétje lager dan de Sven Nysen en Niels Alberten van deze wereld - en terwijl haast vergeten dat je zelf aan het sporten bent. Ook al parelen de zweetdruppels dan overvloedig en veroorzaakt dat zoute lichaamsvocht weer huidirritatie en jeuk, een mens mag zich niet te snel op zijn eigen ongemakken beroepen om aan de voor lijf en leden noodzakelijke inspanningen te ontsnappen.

Dit seizoen heb ik nauwelijks een live-veldrit gezien op ons onlangs vergroot tv-scherm, wegens gemiddeld één zondag op de twee aan het werk en op andere zondagen uithuizig of achter de kookpoten (om vrienden of familie te ontvangen - wanneer moet je dat anders nog doen?).

Zelfs een warme winterse wandeling was er nog nauwelijks bij de jongste weken.

Vandaag maken we het goed. Met enkele stevige stapkilometers langs de Leie. In Sint-Martens-Latem, op weg naar de Westhoek, alwaar we bij de schoonouders ook fietsen hebben gestald om de komende maanden, met meer tegen- dan meewind, de platte IJzerstreek te gaan exploreren.

Maar eerst wat wandelen dus. Om weer zen te worden, te ontstressen, de zinnen te verzetten, het hoofd leeg te maken en de geest te zuiveren. En om alvast de kriebels te voelen die doen verlangen naar een nieuw seizoen vol ettelijke kilometers langs menig fietstroutenetwerk. Om als een zogenaamde zachte recreant het Vlaamse landschap in al zijn rust en landelijkheid voorbij te zien glooien.

Daar kan geen hometrainer en zelfs geen veldrit tegenop.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten