Nog niets veranderd

Twaalf overvolle mappen vol krantenknipsels: dat is de oogst die ik in ruim vijftien jaar als journalist bijeen heb geschreven. Het laatste in Het Nieuwsblad gepubliceerde artikel van mijn hand dateert van 2006. Ik was toen al een paar jaar als eindredacteur aan de slag en dus niet meer zo 'zichtbaar' in de krant, al pleegde ik tussendoor nog wel eens een reportage, meestal in de culturele sfeer (van een Nekka Nacht-verslag over een recensie van De Nieuwe Snaar tot een reportage over het opkomende folkbalfenomeen).

In die twaalf knipselmappen moeten, volgens een berekende schatting, zo'n 6.250 artikels zitten. Ik heb ze allemaal bijgehouden, vanaf het eerste stukje met mijn initialen eronder (PDA, met de A van Asse) tot mijn laatste pennenvrucht op krantenpapier. Aanvankelijk was het uit een soort fierheid dat ik ze verzamelde - gestimuleerd door de trots van mijn familieleden ook, want 'een journalist in de familie', die bovendien voor een nationale krant schreef, ja, dat betekende wel wat! Later bleef ik het doen, meer uit gewoonte, en omdat het sneu zou zijn dat ondertussen al aardig aangevulde persoonlijke archief niet te vervolledigen.

Ik heb die hele collectie onlangs van de zolder gehaald, om er na al die jaren nog eens in te snuisteren. De knipsels zitten gelukkig allemaal keurig opgeborgen in plastic insteekmapjes, zodat ik bij het raadplegen ervan niet, vanwege het onvermijdelijke stof-van-jaren, geplaagd wordt door onbedwingbare nies- en jeukbuien (dat kan me zelfs overkomen wanneer ik een boek dat al jarenlang in de kast staat weer durf openslaan). 

Bij die nostalgische duik in mijn eigen krantenarchief ben ik nogal wat beroemdheden tegengekomen met wie ik ooit de sofa (of de telefoonlijn) heb gedeeld: Gert en Sarah Bettens (van K's Choice), Louis Tobback, Frank Boeijen, Steve Stevaert, Josse De Pauw, Karel van Miert zaliger, Chris Lomme, Dirk Frimout, Johan Vande Lanotte, Lernout & Hauspie, Karel De Gucht, Jo De Meyere, Kris Peeters, wijlen Bram Vermeulen...

Alles komt terug...

Wat ik ook heb ontdekt, zijn artikels die, zoveel jaar na datum, haast zonder wijzigingen nog de krant zouden kunnen halen. Over de spoorvakbonden die gaan staken tegen de hervormingen bij de NMBS: 'De trein is altijd een beetje staken' (10 november 2000). Over de uitzichtloosheid van het Joods-Palestijns conflict in Israël: 'We willen niet meer in zo'n nachtmerrie leven' (30 oktober 2000). Over de stijgende benzine- en dieselprijzen: 'Brandstof plundert rekening' (18 augustus 2000) - benzine zonder lood kostte toen 43,60 Belgische frank per liter, diesel 33,10 frank, en daarover werd ook al geklaagd...

Het meest frappante voorbeeld in dat rijtje is toch wel een artikel dat dateert van 26 mei 1999: 'Onze elektriciteit is peperduur'. Consumentenorganisatie Test-Aankoop stelt daarin vast dat de Belgische gezinnen gemiddeld bijna een kwart meer betalen voor hun elektriciteit dan de meeste andere Europeanen. En energiereus Electrabel? Die kondigt in hetzelfde artikel een tariefvermindering aan en belooft 'over vijf jaar' beterschap. Waar hebben we dat nog gehoord?

Om maar te zeggen: er is nog niets veranderd. En alles komt terug. Ook mijn uksels, trouwens.