Groen

In haar jonge jaren poseerde ze op de obligate schoolfoto
nog tussen het groen. 

Dit stuk is geschreven naar aanleiding van de 80ste verjaardag van Simonne, mijn moeder. Ontdek onderaan deze tekst de links naar de zeven andere ukseltjes die ik voor haar schreef.

Ze zeggen dat tegenpolen elkaar aantrekken. Iedereen die ooit een onomstootbaar bewijs nodig zou hebben voor deze stelling, kan gerust bij mijn ouders terecht. Zij: een spraakwaterval (en dat is dan nog eerder eufemistisch uitgedrukt). Hij: een man van weinig woorden. Zij: een leider. Hij: een volger (en als dusdanig soms ook een lijder). Maar nauwelijks meer kunnen ze van elkaar verschillen als we 'liefde voor de natuur' als onderscheidend criterium zouden hanteren. Hij: een groot planten- en dierenliefhebber. Zij: iemand die 'groen' niet snel als favoriete kleur zal noemen (met andere woorden: ze krijgt er de uksels van).

De rolverdeling bij ons thuis was altijd klaar en duidelijk. Aan de bezittelijke voornaamwoorden die moeder hanteerde, kon iedereen meteen opmaken over welk deel van het huishouden en van de gemeenschappelijke goederen zij het bezit claimde én het beslissingsrecht opeiste. Moeder sprak bijvoorbeeld steevast over “mijn huis”, “mijn meubelen”, “mijn geld” en “mijn kinderen”. De tuin werd even consequent omschreven als “zijnen hof”.

Voor wie moeder niet kent, even deze verduidelijking: in haar taalwereld heeft het gebruik van het bezittelijk voornaamwoord 'mijn' altijd enigszins andere consequenties gehad dan de hantering van de mannelijke tegenhanger 'zijn'.

Wanneer moeder sprak over “mijn huis”, dan wou dat zeggen

– dat zij te allen tijde kon en zou decreteren wat ermee moest of mocht gebeuren

– dat het onderhoud van het goed in kwestie kon of mocht worden uitbesteed aan een louter uitvoerende (en bij voorkeur niet tegenpruttelende) kracht, doorgaans de eigen levenspartner

Wanneer moeder sprak over “zijnen hof”, dan betekende dat ongeveer hetzelfde als wat hierboven staat omschreven, maar niet helemaal. Dat wil zeggen

– dat vader kon bepalen wat ermee moest of mocht gebeuren, maar met dien verstande dat moeder die beslissing te allen tijden kon herroepen.

– dat het onderhoud van het goed in kwestie nooit kon of mocht worden uitbesteed en al helemaal niet aan moeder

Om maar te zeggen: van tuinieren en planten en dieren heeft moeder nooit veel moeten weten. Als zij als gastcolumniste ooit een een tuinrubriek had moeten vullen in een of ander fancy vrouwenmagazine, dan had ze zich ongetwijfeld beperkt tot volgende handige tips:

– vermijd bomen

– vermijd bloemen

– vermijd planten

– vermijd dieren

– vermijd een tuin

Aan die groenfobie van moeder was voor vader al die jaren wel één voordeel verbonden: voor Valentijn heeft hij haar nooit bloemen hoeven te kopen.

---

Lees meer over de kleine kantjes en het grote hart van Simonne:

• Vlekkenkampioen
• Behangen
• Sven, Wout, Michel en Frank
• Millimeterwerk
• Kinderanimatie
• Kermiskramen, tombola's en quizzen
• Dokter